Wielka Brytania to dla ogrodnika kufer pełen klejnotów. Do tutejszych parków, ogrodów botanicznych, założeń przypałacowych i przyzamkowych, a nawet do ogrodów prywatnych ciągną całe pielgrzymki miłośników ogrodów i roślin. Podróżując przez Sumerset w poszukiwaniu następnej z perełek ogrodowego skarbu dotarłam do niewielkiej miejscowości Tintinhull gdzie wśród wąskich uliczek, za wysokim murem znajduje się otoczony czarującymi ogrodami Tintinhull Hause.

Najstarsza część domu wybudowana została w roku 1630 przez Edwarda Nappera. Kolejni przedstawiciele jego rodziny rozbudowywali posiadłość, aż do roku 1791, kiedy to zadłużona wdowa po Johnie Napperze musiała sprzedać dom oraz otaczające go ziemie. Od tego czasu budynek ewaluował, a posiadłość przechodziła z rąk do rąk kolejnych rodzin. Po roku 1898 posiadłość kupił Dr S.J.M Price, który jako botanik pozwolił, aby ogród zarósł walerianą, rutą i innymi lokalnymi ziołami. Nowy właściciel, być może pod wpływem brata swej przyjaciółki projektanta Harolda Peto położył w założonym przez siebie Eagle Court i Middle Garden nawierzchnię z płyt kamiennych, którą zresztą możemy podziwiać do dzisiejszego dnia. Jednak prawdziwa historia ogrodu wokół Tintinhull House zaczęła się w roku 1933, kiedy to posiadłość stała się własnością państwa Reissów.

Pani Phyllis zafascynowana ruchem Arts&Crafts oraz pobliskim ogrodem Hidcote potraktowała nowe włości, jako plac doświadczalny. Powiększyła dotychczasowy ogród dodając Cedar Court, na którego terenie do tej pory było jedynie pastwisko. Czternaście lat później zamieniła boisko do tenisa w Pool Garden z podłużnym zbiornikiem wodnym, na który zaprojektowała otwarcia widokowe od strony Middle garden oraz ogrodu warzywnego. Ta nowa część ogrodu zyskała także przepiękną altanę, w której twórczyni przesiadywała planując następne nasadzenia i kompozycje kolorystyczne. Phyllis Reiss uwielbiała eksperymenty. Bawiło ją mieszanie różnych roślin i kolorów, lubiła też powtarzać sprawdzone kompozycje w innych częściach ogrodu. Nazywała siebie „grupistką” w przeciwieństwie do „planistki”. W 1939 roku w programie telewizyjnym BBC zwierzała się, że ze względu na to, że jej ogród jest płaski jej zadaniem jest taki dobór roślin, który urozmaici przestrzeń i sprawi, że jej ogród będzie interesujący przez cały rok. W swych późniejszych latach, po śmierci Phyllis Reiss, ogród przeszedł pod skrzydła innej pasjonatki ogrodów – Penelope Hobhouse. Ta aktualnie dobrze znana projektantka, historyk ogrodów i autorka wielu książek ogrodniczych opiekowała się ogrodem od roku 1980 do 1993. W tym czasie wprowadziła tu pewne zmiany, oraz ciekawe kompozycje roślinne na rabatach. Hobhouse oczarowana była różnorodnością kolorów kwiatów oraz możliwościami ich zestawień. W 1984 roku w czasie pracy w Tintinhul pisarka wydała książkę „Colour in Your Garden”, a w roku 1991 „Flower Gardens”. W ogrodzie pojawiły się terakotowe donice wypełnione kolorowymi kwiatami roślin sezonowych. Aktualnie ogrodem zajmuje się kolejny miłośnik ogrodów Floyd Summerhayes, który stara się kontynuować dzieło obu pań.
Ogród wokół Tintinhull House nie jest olbrzymi, jest za to złożony z kilku różnej wielkości wnętrz ogrodowych, które kolejno ukazują się w otwarciach widokowych ceglanych murów i cisowych żywopłotów. W skład ogrodu wchodzą kolejno połączone ze sobą główną ścieżką Eagle Court, Middle Garden, Fountain Garden, Kitchen Garden, Pool Garden i Cedar Court. Najbliżej budynku znajdujący się Eagle Court, który powstał w 1720 roku i został zaadaptowany przez późniejszą właścicielkę. Te niewielkie wnętrze, tak jak i kolejne Middle Garden, jest raczej nieskomplikowane otoczone ceglano kamiennym murem i wypełnione trawnikiem. Przez środek obu wnętrz przebiega kamienna ścieżka, która z obu stron obsadzona jest olbrzymimi bukszpanowymi kulami. Koloru nadają tej części ogrodu rosnące pomiędzy bukszpanami niebieskie agapanty afrykańskie, różowe neriny Bowdenii i pachnące lawendy. Na ciepłych południowych murach opierają się powojnik, prusznik niebieski, magnolia i cieciorka. Dalej na osi ścieżki widać tryskającą fontannę – główny element Fountain Garden. Jest to kolejne niewielkie wnętrze z centralnie usytuowanym, okrągłym zbiornikiem wodnyktóry w lecie prawie w całości wypełniony jest liliami wodnymi. Ten obniżony o kilka stopni fragment ogrodu otoczonym został wysokimi żywopłotami, które tworzą znakomite tło dla kwitnących na biało odmian irysów, róż, zawilców i agapantów. Jedno z otwarć w żywopłocie prowadzi do klasycznego angielskiego ogrodu warzywnego, którego główna aleja została obsadzona łanami kocimiętki. W głębi podziwiać można grządki z misternie prowadzonymi karłowymi drzewami owocowymi, warzywami i pachnącymi ziołami. Z ogrodu warzywnego główna ścieżka prowadzi nas do Pool Garden, w którym dominującym elementem jest podłużny zbiornik wodny zwieńczony altaną, która z kolei przylega do muru. Kamienne ściany całe pokryte zostały kwitnącymi różami, ozdobnymi odmianami winorośli i powojników natomiast wycięte wokół ogrodu rabaty pełne są irysów, czosnków ozdobnych i krzewów o różnych kolorach liści. W całym ogrodzie zostały ustawione ławki i krzesełka, na których spoczywają rozmarzeni zwiedzający.
Cały ogród ma bardzo harmonijny charakter sprawia to zapewne niezwykle prosty układ wnętrz ogrodowych, który doskonale kontrastuje z bogatymi w kolory rabatami. Ogród w Titinhull House został zaprojektowany tak, aby cieszyć oko o każdej porze roku, widoczne są również wpływy obu pań Phillis Reiss oraz Penelope, Hobhouse, które zostawiły w tym ogrodzie nie tylko fragmenty swoich serc, ale także i dusz. Ten ogród to efekt ciężkiej pracy i wieloletnich eksperymentów, ale także dobrej zabawy i miłości do roślin.
Tekst i fot. Agnieszka Hubeny – Żukowska